Genre: Mystery, Thriller, Drama
Time: 159 min
Director: Stanley Kubrick, Frederic Raphael
Cast: Tom Cruise, Nicole Kidman, Sydney Pollack
IMDB rating: 7.3
(Personal Rating: 8.5)
- Ένας πετυχημένος γιατρός, μετά την επίσκεψή του σε ένα κοσμικό παρτυ, και αφού η αγαπημένη του γυναικούλα του εξομολογείται(μετά από "μπαφίδια" σύννεφο) πως κάποτε του είχε φορέσει σχεδόν(;) κερατάκια, μπλέκει σε μια αρκετά περιπετειώδη όσο και μυστήρια νύχτα προσπαθώντας να την "βρεί" με τον εαυτό του. Τα γεγονότα που θα ζήσει θα τον συνταράξουν στο τέλος και θα φτάσει στο σημείο να αναθεωρήσει κάποια πράγματα, καθώς και να...του φύγει η "μαγκιά"...για να μην πούμε τίποτα άλλο!
- Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να πω για την βασική πλοκή της ταινίας. Ή θα ήμουν αρκετά περιγραφικός, ή όπως τώρα που είπα λίγα και καίρια, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο....πρέπει να δεις την ταινία για να καταλάβεις! Η πλοκή είναι σχεδόν απλή, η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΡΑ και ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΡΑ είναι αυτή που από το "τίποτα" δημιουργήθηκε μια θριλεράρα γεμάτη μυστήριο. Για παράδειγμα...η κορυφαία σκηνή της ταινίας για μένα και από τις καλύτερες στην ιστορία του κινηματογράφου, είναι εκείνη που περιγράφει λεπτομερώς ένα "unholy" τελετουργικό με μασκοφορεμένες γυμνόστηθες γκόμενες, έναν "ιερέα" που μουρμουρίζει ανύπαρκτα λόγια, έναν κατακαημένο πιανίστα που παίζει απο πίσω με δεμένα τα μάτια ότι πιο μίζερο και αγχωτικό υπάρχει απο ατμόσφαιρα και δεκάδες τύποι με μάσκες να παρακολουθούν το όλο θέμα. ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ, ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΤΟ ΛΕΝΕ όμως!! Γενικά ολόκληρη η ταινία ποτίζεται από το μόνιμο συναίσθημα του γίνεται κάτι και δεν γίνεται τίποτα, πράγμα που από μόνο του είναι λίγο ρίσκο για τους περισσότερους ταινιόφιλους.Ομως ο μπαρμπα-Kubrick στο κύκνειο(και σχεδόν ανολοκλήρωτο απο τον ίδιο) άσμα του, μας γνωστοποιεί για μια ακόμη φορά την ταυτότητα του για όσους ιερόσυλους τον ξεχάσαν. Σκηνοθεσιάρα λοιπόν, παγωμένα πλάνα, το μυστήριο και ο κίνδυνος να βρίσκεται μόνιμα στον αέρα. Ερμηνείες παραπάνω από καλές απο τους πρωταγωνιστές(θαυμασμός στον Sydney Pollack για άλλη μια φορά), και μουσική επένδυση.... πραγματικά ακόμα να καταλάβω τι παίχτηκε με εκείνες της μοναδικές 2 (και 1 βοηθητική που και που) νότες πιάνο που ακούγονται σε άκυρα ή εγκυρα σημεια σε ΟΛΗ την ταινία. Αυτές τις γαμημένες νότες που έγιναν σήμα κατατεθέν της φάτσας του Cruise που τριγυρνάει με την παλταδούρα του σαν την άδικη κατάρα στους άδειους δρόμους την νύχτα. Αυτά...δεν έχω να προσθέσω κάτι αλλο, εκτός ίσως από το οτι η Kidman μας δείχνει για πρώτη φορά με τόσο "θράσος" τα ιρλανδικής καταγωγής οπίσθιά της και τα (α)βυζάκια της, φόρα παρτίδα απο την πρώτη κιόλας σκηνή με το Waltz No.2 του Dmitri Shostakovich να παίζει απο πίσω....σουρεάαααλλλ!
- Δύσκολη ταινία. Με την έννοια πως αν δεν την "πιάσεις"...δεν το'χεις δλδ με την φιλοσοφία της...δεν πρόκειται νομίζω να σε κερδίσει ποτέ. Δεν ξέρω αληθεια σε ποιους να την προτείνω αλλά σίγουρα δεν την προτείνω σε αυτούς που έχουν συνηθίσει σε απλές και γεμάτα νοήματα για την ζωή ταινίες. Εδώ δεν θα βρεις κανένα τέτοιο νόημα...κανα μασκοφορεμένο "ματζαφλάρι" μπορεί. Βράδυ και σκότος θέλει η δουλειά πάντως. Άραγμα καναπε, ενα τριόροφο τόστ με την Αρτα και τα Γιαννενα μέσα για συντροφιά και.... βουτιά στην επική νύχτα-οδύσσεια του Θωμάκου-κερατάκου-Cruise.
Trailer:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου